Χάθηκα, το ξέρω.... Θέλω πολύ ξύλο! Έχω τόσα πολλά να κάνω και τώρα που είναι Χριστούγεννα -παρ' όλο που μισώ αυτές τις γιορτές, δεν τα παίρνω πίσω όσα λέω- θέλω να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να περάσω μερικές μέρες με αντίπαλο την "Χριστίνα"... Να αναλογιστώ όλα όσα έκανα, να κάνω απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής μου και να σκεφτώ πως θα γίνω εγώ καλύτερη πρώτα ώστε να μπορώ να βοηθήσω τους άλλους.. Γιατί το έχω πει, αυτό είναι το νόημα της ζωής μου όση αχαριστία κι αν εισπράττω. Εξάλλου θέλω να ακούσω τις συμβουλές σας, μου λέτε συχνά να μην στενοχωριέμαι, να μην γκρινιάζω, να είμαι αισιόδοξη... Πρέπει λοιπόν να ανασκουμπωθώ και να προσπαθήσω, τώρα μόνο για μένα.

Μην παρεξηγηθείτε που θα ξαναχαθώ, δε σας ξεχνώ, διαβάζω όσα γράφετε, αλλά δεν θέλω να περάσω κι αυτές τις μέρες μπροστά στον Η/Υ. Θέλω να βγω, να δω πράγματα που τόσο καιρό απαρνιόμουν επειδή "δε με ήθελαν", να κάνω μια προσπάθεια να τα πλησιάσω, δε θέλω να ξέρω πως από την γκρίνια μου χάλασα ωραία πράγματα που παρακαλάω να ζήσω... Είναι ειρωνεία.

Λοιπόν πάντα αυτό κάνω. Λέω "θέλω να κάνω μια ανάρτηση για τα Χριστούγεννα με ευχές αλλά τι να γράψω πάλι..." και τελικά μπαίνω στο ιστολόγιο και αρχίζω να γράφω χωρίς να έχω σκεφτεί κάτι, κι όμως μου βγαίνουν τόσα πολλά στο τέλος..... Τι σου είναι η σκέψη και ο λόγος στον άνθρωπο!

Και συνεχίζω με αυτό που ήθελα να αρχίσω. Εύχομαι σε όλους σας καλές γιορτές, να ευχαριστηθείτε αυτές τις μέρες, να ξεκουραστείτε και να κάνετε όλα αυτά που δεν μπορούσατε τις άλλες μέρες.. Μην ξεχάσετε να αφιερώσετε χρόνο στα αγαπημένα σας πρόσωπα, να τους πείτε πόσο τους αγαπάτε αλλά και να τους το δείξετε, αλλιώς θα καταντήσετε σαν κι εμένα, να μην έχετε αγαπημένα πρόσωπα! (Αυτό νομίζω είναι το καλύτερο επιχείρημα για να σας ταρακουνήσει). Να σας μπει καλά ο καινούριος χρόνος, μην είστε κλαψιάρηδες και κλαψιάρες και να θυμάστε πάντα πως την ευτυχία την νιώθουμε πρώτα μέσα μας, με το να έχουμε ανθρώπους που μας αγαπούν, αλλά μην περιμένετε από αυτούς να σας δώσουν την ευημερία που ζητάτε! Μοιραστείτε την...